GENERATORY SYNCHRONICZNE
Generatory synchroniczne elektrowni jądrowych, cieplnych i wodnych są głównymi członkami aktywnymi Systemu regulacji U i Q.
Przede wszystkim z następujących powodów:
- Umożliwiają kontynualną (równomierną) zmianę dostaw mocy biernej (indukcyjnej i pojemnościowej) do systemu regulowanego.
- Umożliwiają nastawienie wartości małej zmiany i bardzo dużej zmiany dostawy mocy biernej.
- Produkcja mocy biernej nie wymaga u nich ponoszenia żadnych kosztów dodatkowych w formie zużytej mocy czynnej tak jak jest to w przypadku środków kompensacyjnych.
- Dysponują istotną, możliwą do wykorzystania, rezerwą regulacyjną mocy biernej.
- Bywają często równomiernie rozdzielone w systemie regulowanym.
- Włączenie do Systemu regulacji U i Q, nie wymaga żadne specjalne i finansowo kosztowne zmiznu techniczne w generatorze synchronicznym i w elektrowni.
- Eksploatacja generatora synchronicznego w ramach Systemu regulacji U i Q jest techniczną i eksploatacyjną korzyścią dla elektrowni.
- Nie dochodzi do niepożądanej reakcji transformatora blokowego na zmianę dostawy mocy biernej (w odróżnieniu od reakcji generatora na zmianę bocznicy transformatora blokowego).
- Wielkość zmian mocy jałowej u generatora można bardzo dokładnie obliczyć i następnie dostatecznie dokładnie i szybko zrealizować (u transformatorów raczej chodzi o kwalifikowaną ocenę (oszacowanie).
- Nie dochodzi do zużycia urządzeń technologicznych generatora synchronicznego.
- Zmiany dostaw mocy biernej można przeprowadzać praktycznie stale bez technologicznych i technicznych ograniczeń okresów powyższych zmian (u transformatorów jest konieczne ilość zmian bocznic w obserwowanym okresie odpowiednio ograniczać).
Teoretycznie możliwość korzystania z mocy biernej u generatorów synchronicznych jest dana jego projektowanym diagramem eksploatacyjnym (patrz. rys. 1).
Obr. 1 – Przykład diagramu eksploatacyjnego generatora synchronicznego
Praktycznie jest jednak konieczne akceptowanie dalszych technicznych i eksploatacyjnych warunków ograniczających, które wynikają z konkretnego podłączenia generatorów synchronicznych do systemu. Do powyższych ograniczeń należy:
- Nastawienie czujnika statorowego i wirnikowego prądu oraz czujnika limitu podwzbudzenia.
- Nastawione ograniczenie napięciowe dla zużycia własnego elektrowni
- Nastawienie ograniczenia napięciowego na napięcie generatora.
- W zależności od konkretnego systemu elektrycznego (sieci), do której generator się podłącza, albowiem w danej lokalizacji muszą być przeprowadzone obliczenia lub pomiary na określenie statycznej stabilności i według tego korygować nastawienie strażnika limitu podwzbudzenia.
- Rekomendacja (zalecenie) producenta dla konkretnego generatora.
Mogą istnieć jakieś dalsze specyficzne powody dla powyższego ograniczenia, które w większości przypadków wynikają ze stanu technicznego konkretnego generatora synchronicznego.
Dla sprawdzenia realnych możliwości regulacyjnych konkretnego generatora synchronicznego przeprowadza się jego certyfikacja, której wynikiem jest oficjalny protokół wystawiony autorytetem certyfikacyjnym (organem). Jego częścią składową jest diagram certyfikacyjny.Ten następnie wykorzystuje się dla technicznej i handlowej reprezentacji zdolności regulacyjnej generatora synchronicznego.
